Wat een hel!

Deze ochtend vol goede moed, omstreeks 10 uur vertrokken in de richting van Luxemburg. Na een korte stop in Hazeldonk voor een kleine check-up reden we de zon tegemoet..geen vuiltje aan de lucht,,,,totdat...oh nee...de spiegel begint los te laten!!!!

En nu! ja en wanneer je een parkeerplaats zoekt, zijn er in de verste verten geen 1 te vinden. Net voorbij Antwerpen toch een parkeerplaats. Al rijdend opent Tim zijn raam....en geen moment te laat, hij kan nog net de spiegel opvangen. Na wat kritische blikken en het gebruik van een baco, zat de spiegel weer op zijn plek en konden wij onze reis weer verder voortzetten. Onderweg toch helaas een regenbuitje, maar dat mag de pret niet drukken. En waar komt toch die stank vandaan??? Oh ja, 2 honden in de kofferbak die allebei toch wel nodig moesten poepen, dus nog maar even stoppen. Na een " alternatieve" route met heel veel hoge heuvels en steile afdalingen, waarbij omhoog gaan in je eerste versnelling niet echt de vaart erin houdt, kwam de camping eindelijk in het zicht en de enorme donderwolk die er boven hing.

Snel inchecken, die man achter de balie een heel verhaal natuurlijk....ja ja ja ja , kom morgen wel terug om nog eens te vragen hoe bepaalde dingen zitten. Snel naar ons plekkie nummer 337. Even de plek bestuderen en overleg plegen waar de caravan komt te staan en dan duwen en trekken en nog eens duwen en trekken....de overbuurman komt ook nog even helpen. Boven ons hoofd rommelt het al aardig en voor we het weten komt het met bakken uit de hemel. Tot op mijn onderbroek nat...snel de auto weer in en maar wachten tot de bui overgaat. Je kan jullie zeggen dat ik vanavond omstreeks 18:30 uur alleen nog maar kon denken voor hoeveel in de caravan te koop zou zetten op marktplaats, maar ik heb nog 14 dagen te gaan, ik zal het niet gelijk opgeven, maar wat een hel!

foto's van ons mooie stekkie volgen uiteraard nog.